سفارش تبلیغ
صبا ویژن























روزه 

احلَّ لکم لیلة الصیّام الرّفث الی نسائکم هنَّ لباس لکم و انتم لباس لهنَّ علم الله انَّکم کنتم تختانون انفسکم فتاب علیکم و عفاعنکم فالان باشروهنَّ وابتغوا ما کتب الله لکم و کلوا واشربوا حتیَّ یتبینَّ لکم الخیط الابیض من الخیط الاسود من الفجر ثمَّ اتموَّا الصیام الی اللَّیل ولا تباشروهنَّ و انتم عاکفون فی المساجد تلک حدود الله فلاتقربوها کذلک یبیَّن الله ایاته للنَّاس لعلَّهم یتَّقون .

                                                                                               183/بقره

آمیزش جنسی با همسرانتان ، در شب روزهائی که روزه میگیرید ، حلال است . آنها لباس شما هستند ؛(هر دو زینت هم و سبب حفظ یکدیگرند ).خداوند می دانست که شما به خود خیانت می کردید ؛(و ایبن کار ممنوع را انجام می دادید ؛)پس توبه شمارا پذیرفت و شما را بخشید . اکنون با آنها آمیزش کنید و آنچه را خدا برای شما مقرر داشته طلب نمایید ! و بخورید و بیاشامید تا رشته سپیده صبح از رشته سیاه شب برای شما آشکار گردد!سپس روزه را تا شب،تکمیل کنید! ودر حالی که در مساجد به اعتکاف پرداخته اید،با زنان آمیزش نکنید!این،مرزهای الهی است؛پس به آن نزدیک نشوید!خداوند، این چنین آیات خود را برای مردم روشن می سازد،باشد که پرهیزگار گردند!     

چنانکه در شأن نزول این ایه خواندیم در آغاز اسلام آمیزش با همسران در شب و روز ماه رمضان مطلقا ممنوع بود، و همچنین خوردن و آشامیدن پس از خواب، و این شاید آزمایشی بود برای مسلمین و هم برای اماده ساختن آنها نسبت به پذیرش احکام روزه.

این آیه شامل چهار حکم اسلامی در زمینه روزه و اعتکاف است. نخست می گوید: "در شب های ماه روزه امیزش جنسی با همسرانتان برای شما حلال شده است" (احلّ لکم لیلة الصّیام الرّفث الی نسائکم).

آنگاه به فلسفه این موضوع پرداختهمی گوید: "زنان لباس شما هستند و شما لباس آنها" (هنّ لباس لکم و أنتم لباس لهنّ).

لباس از یکسو، انسان را از سرما و گرما و خطر برخورد اشیا به بدن، حفظ می کند و از سوی دیگر عیوب او را می پوشاند و از سوی سوم زینتی است برای تن آدمی، این تشبیه که در این آیه اشاره ای به همه ی این نکات است.

دو همسر، یکدیگر را از انحرافات حفظ می کنندف عیوب هم را می پوشانند، وسیله ی راحت و آرامش یکدیگرند، و هریک زینت دیگری محسوب می شوند. این تعبیر نهایت ارتباط معنوی مرد و زن و نزدیکی آنها به یکدیگر و نیز مساوات آنها را در این زمینه کاملا روشن می سازد زیرا همان تعبیر که درباره ی مردان امده بدون هیچ تغییر درباره ی زنان هم آمده است.

سپس قرآن این تغییر قانون الهی را بیان کرده می فرماید: "خداوند می دانست شما به خویشتن خیانت می کردید( و این عمل را که ممنوع بود بعضا انجام می دادید) پس توبه شما را پذیرفت و شما را بخشید" (علم الله أنّکم کنتم تختانون أنفسکم فتاب علیکم و عفا عنکم).

آری، برای این که شما آلوده ی گناه بیشتر نشوید، خدا به لطف و رحمتش این برنامه را بر شما آسان ساخت و از مدت محدودیت آن کاست.

"اکنون که چنین است با آنها آمیزش کنید و آنچه را خداوند بر شما مقرر داشته طلب نمایید" (فالآن باشروهن وابتغوا ما کتب الله لکم).

مسلما، این امرف به معنای وجوب نیست بلکه اجازه است بعد از ممنوعیت که در اصطلاح اصولیون "امر عقیب حظر" نامیده می شود و دلیل بر جواز است.

جمله ی "وابتغوا ما کتب الله لکم" اشاره به این است که استفاده از این توسعه و تخفیف که در مسیر قوانین آفرینش و حفظ نظام و بقای نسل است هیچ مانعی ندارد.

پس از آن، به بیان دومین حکم می پردازد و می فرماید: "بخورید و بیاشامید تا رشته ی سپید صبح از رشته ی سیاه شب برای شما آشکار گردد" (و کلوا واشربوا حتّی یتبیّن لکم الخیط الابیض من الخیط الاسود من الفجر)

به این ترتیب مسلمانان حق داشتند در تمام طول شب از خوردنی ها و نوشیدنی ها استفاده کنند، اما به هنگام طلوع سپیده صبح امساک نمایند.

بعد از آن، به بیان سومین حکم پرداخته می گوید: "سپس روزه را تا شب تکمیل کنید" (ثمّ أتمّوا الصّیام الی اللّیل).

این جمله تأکیدی است بر ممنوع بودن خوردن و نوشیدن و آمیزش جنسی در روزها برای روزه داران، و نیز نشان دهنده ی آغاز دهنده ی آغاز و انجام روزه است که از طلوع فجر شروع و به شب ختم می شود.

سرانجام به چهارمین و اخرین حکم پرداخته می گوید: "هنگامی که در مساجد مشغول اعتکاف هستید با زنان امیزش نکنید." (و لا تباشروهنّ و انتم عاکفون فی المساجد.)

بیان این حکم، مانند استثنایی است برای حکم گذشته؛ زیرا به هنگان اعتکاف که حداقل مدت آن سه روز است روزه می گیرند اما در این مدت نه در روز حق امیزش جنسی با زنان دارند نه در شب.

در پایان ایه، اشاره به تمام احکام گذشته کرده چنین می گوید: "این ها مرزهای الهی است. به آنها نزدیک نشوید." (تلک حدود الله فلا تقربوها)

زیرا نزدیک شدن به مرز، وسوسه انگیز است، و گاه سبب می شود انسان از مرز بگذرد و در گناه بیفتد.

آری، "اینچنین خداوند آیات خود را برای مردم روشن می سازد، شاید پرهیزگاری پیشه کنند" (کذلک یبیّن الله آیاته للنّاس لعلّهم یتّقون).

 


نوشته شده در پنج شنبه 90/4/23ساعت 6:46 عصر توسط نظرات ( ) |


دختران بیدار